СУТНІСТЬ ЗАГАЛЬНОПРИЙНЯТИХ МЕТОДІВ НАВЧАННЯ ІНОЗЕМНИМ МОВАМ

Автор(и)

  • O. PAVLENKO

DOI:

https://doi.org/10.33989/2524-2474.2021.78.249852

Ключові слова:

методи викладання іноземні мови, комунікативний метод, лексичний метод, CLIL, метод TBL, граматико-ерекладний підхід, casebased learning

Анотація

Сьогодення вимагає знання іноземних мов задля уникнення бар’єрів спілкування між людьми всього світу. Таким чином вивчення іноземних мов є актуальним майже в будь-якому віці.
Мета цієї статті - розгляд загальноприйнятих методів та визначення ефективності кожного з них під час навчання. Для досягнення вільного володіння іноземною мовою необхідно іншомовну комунікативну компетентність поділити на ряд компонентів та розвивати їх як поодинці, так і в комплексі. Кожна з моделей є окремим та самостійним методом, який можна використовувати для вдосконалення певних компонентів іншомовної комунікативної компетентності. До основних компонентів належать: розвиток мовлення, письма, читання, а також вивчення лексики. У науковій літературі не існує єдиного підходу і щодо визначення структури іншомовної комунікативної компетентності, оскільки загальний вигляд цієї компетентності можна подати у сукупності таких компонентів, як лінгвістична, соціолінгвістична та прагматична компетенції. Тому, зупинитись на конкретному методі, як ідеальному для формування компетентності, не можливо, оскільки кожен з них має свої недоліки та переваги. Формування іншомовної комунікативної компетентності вимагає тривалого та ретельного вивчення матеріалу, що пропонується вчителем, який використовує певний метод.

Посилання

Alejo, A. (2014). Different methodologies teaching English. Soria.

Bim, I. L. (2001). Kontceptciia obucheniia vtoromu inostrannomu iazyku (nemetckomu na baze angliiskogo) [The concept of teaching a second foreign language (German based on English)]. Obninsk: Titul [in Russian].

Byrne, D. (1986). Teaching oral English. Harlow: Longman.

Ellis, R. (2003). Taskbased language learning and teaching. Oxford: Oxford University Press.

Hellström, R. (2015). Task Based Language Teaching versus Presentation Practice Production. Thesis. Linköping.

Lewis, M. (2002). The Lexical Approach: the State of ELT and a Way Forward. Heinle cengage.

Maftoon, P., Hamidi, J., & Sarem, S. N. (2015). The Effects of CALL on Vocabulary Learning: A Case of Iranian Intermediate EFL Learners. Retrived from https://www.semanticscholar.org/paper/The-Effects-of-CALL-on-Vocabulary-Learning%3A-A-Case-Maftoon-Hamidi/b55de8ae79238014f5d9cd9c04bdeb30a929ffbf

Nikolaieva, S. Yu. (Ed.). (2013). Metodyka navchannia inozemnykh mov i kultur: teoriia i praktyka : pidruchnyk dlia stud. klasychnykh, pedahohichnykh i linhvistychnykh universytetiv [Methods of teaching foreign languages and cultures: theory and practice: a textbook for students. classical, pedagogical and linguistic universities]. Kyiv: Lenvit [in Ukrainian].

Pometun, O., & Hupan, N. (2019). Taksonomiia B. Bluma i rozvytok krytychnoho myslennia shkoliariv na urokakh istorii [B. Bloom’s taxonomy and the development of students’ critical thinking in history lessons]. Ukrainian educational journal, 3, 50-58 [in Ukrainian].

Prasad, B. (2013). Communicative Language Teaching in 21st Century ESL Classroom. English for Specific Purposes World, 40(14), 1-8.

Shamov, A. N. (2007). Leksicheskie navyki ustnoi rechi i chteniia – osnova semanticheskoi kompetentcii obuchaemykh [The lexical skills of speaking and reading are the basis of the semantic competence of trainees]. Foreign languages at school, 4, 19-25 [in Russian].

Stryker, Stephen B. & Leaver, Betty Lou (Eds.). (1997). ContentBased Instruction in Foreign Language Education: Models and Methods. Georgetown.

Thornbury, S. (1999). How to teach grammar. Harlow: Longman.

Willis, D. (1990). The lexical syllabus: A new approach to language teaching. London: Collins COBUILD.

Willis D., Willis J. Doing TaskBased Teaching. Oxford : Oxford University Press , 2007. 296 p.

##submission.downloads##

Опубліковано

2021-12-29

Номер

Розділ

АКТУАЛЬНІ ПРОБЛЕМИ ВИЩОЇ ШКОЛИ